Picardía ten once anos recen cumpridos. Antes da chegada do Nadal levaba varios días sospeitando e facéndolles preguntas aos seus pais acerca da chegada daqueles tres Reis Magos. Esa desconfianza levaraa a perda da ilusión e da fantasía que anos atrás a envolvera. Seu irmán, mais pequeno, continuaba manténdose firme nas súas crenzas mentres ela desexaría volver atrás no tempo, facer como se non soubese nada e continuar impregnándose desa maxia que agora carecía e a vez estrañaba. Porén algo fallaba, algo dentro dela comezáballe a dicir que non tódolos soños se cumpren.
Rebeldía ten dezasete anos. Ante a chegada do Nadal mostrase coa alegría de saber que as ansiadas vacacións por fin chegaban e con elas os pactos nos horarios de saídas nocturnas como quen sae na procura deses tres grandes magos. Os cales na súa casa non paraban con ningún camelo dende fai xa algún tempo, aqueles que dicían ser tres, agora parecían ser tan só dous. Rebeldía, desexaría poder escribir unha carta a un lugar afastado, na cal non se recollería nada material, senón que aqueles valores que seus pais lle dicían de cativa que incluíse na súa carta serian agora parte das súas propias peticións. Poder pórlle un selo cunha dirección concreta e pechar os ollos con forza como esforzándose por que algo se cumpra, entón así, de novo volvería a crer que os soños se cumpren e que a maxia si existe. Pois Inocencia, Picardía e Rebeldía forman parte dun mesmo todo a pesar de que xa non aparecen repartidas coas mesmas proporcións, dándolle cada vez maior prioridade a esta última.
