O galego que non fala
na lingua da súa terra,
nin sabe o que ten de seu,
nin é merecente dela.
na lingua da súa terra,
nin sabe o que ten de seu,
nin é merecente dela.
Pondal deixounos o seguinte poema: FALADE GALLEGO, ia dirixido especialmente as mozas de A Coruña.
Miniñas da Cruña.
d´amabre despejo,
de falas graciosas
e pasos ligeros,
deixá de Castilla
os duros acentos:
falade miniñas
falade gallego.
Cand´é que vos ouzo,
a patria esquecemento,
falar esas duras,
palabras de ferro,
non sei o que peno:
falade, miniñas,
falade gallego.
Mas cando falades
nos patrios acentos,
envoltos no voso
angélico alento.
parece que escuito
un canto do ceo:
falade, miniñas
falade gallego.
d´amabre despejo,
de falas graciosas
e pasos ligeros,
deixá de Castilla
os duros acentos:
falade miniñas
falade gallego.
Cand´é que vos ouzo,
a patria esquecemento,
falar esas duras,
palabras de ferro,
non sei o que peno:
falade, miniñas,
falade gallego.
Mas cando falades
nos patrios acentos,
envoltos no voso
angélico alento.
parece que escuito
un canto do ceo:
falade, miniñas
falade gallego.
0 comentarios:
Publicar un comentario