O galego que non fala na lingua da súa terra nin sabe o que ten de seu nin é merecente dela

(Castelao)

viernes, 28 de mayo de 2010

Test de concentración

Realmente a túa concentración é un punto forte? comprobao co seguinte vídeo.

jueves, 27 de mayo de 2010

Vínculos entre xemelgos

Para todos aqueles que pensen que os xemelgos sinten as dores do outro ou para os que cren que teñen conexións psíquicas de algún tipo.

Afán de lucro das multinacionais farmacéuticas

Cada vez son máis as sospeitas e a desconfianza que caen sobre as multinacionais farmacéuticas que se dedican a crear medicamentos que non curan, que tan só fan reducir os efectos prexudiciais de enfermidades como condición previa para o próspero futuro do seu negocio. Como en toda gran empresa, como o gran sistema capitalista, o afán de lucro non pode faltar. Por non falar de todas esas enfermidades pouco comúns para as cales e mellor ignorar, resultaría inútil e incluso lóxico investir un diñeiral nun medicamento no que a demanda sexa tan pequena que os costes de investigación e desenvolvemento nunca se recuperarían, non existirían as ganancias con elas. Pero... seguiríanos parecendo lóxico se nos mesmos sufriramos unha enfermidade rara ou algúns dos nosos achegados? Abofé que NON. E de ser unha enfermidade expandida como pode ser o cancro, compensaría economicamente curar a tanto enfermo? soan moi crueis as miñas palabras, oxalá me equivoque e algún día teña que rectificar.

Así pois, tampouco se pode pasar por riba o papel dos países subdesenvolvidos, nos cales son levados a cabo ensaios clínicos cobrándose a vida doutras persoas ou deixándoos simplemente con danos irreversibles.
María




viernes, 14 de mayo de 2010

Enfermidade do olvido

De que serve vivir moitas experiencias si o final non se lembrarán de nada nin de ninguén, tal vez non sirva de nada, pero nese caso, mentres están aí aínda podes acaricialos, abrazalos, dicirlle mil veces o moito que lle queres a pesar de nunca antes ser capaz de dicirllo. Oxalá valoremos e coidemos sempre da nosa xente.

miércoles, 12 de mayo de 2010

Unha vida no mar

Hogano consumimos productos que veñen do mar. Sentámonos a mesa e non nos percatamos do traballo realmente duro e pouco valorado dos homes e mulleres que o fan chegar ata onda nós. O traballo dun pescador por exemplo, que sae ao mar sen saber de certo que podrá atopar un gran banco de peixes que lle permitan manter a súa familia. Traballando de sol a sol, descansando o máis mínimo, xogándose a vida, alexados da súa terra, da súa familia, con fortes ventos e tormentas... Se a recollida é menor cos gastos, a tripulación non cobrará nada tralo sacrificio realizado. Despois de todo continuamos pensando que o pescado está caro? ou pola contra, non debería estalo aínda máis? Toda esta xente depende de como soplan os ventos, das correntes do mar e mesmo dos prezos. O único realmente certo é o sacrificio que a diario estas persoas realizan e a desesperación de toda unha familia ante a ausencia e a sempre desconfianza de se todo irá ben...

María